فیزیک نظری

فیزیک نظری

فیزیک نظری شاخه‌ای از فیزیک است که قوانین ریاضی حاکم بر رفتار اجسام فیزیکی را بررسی می‌کند و سعی در ارایه پیش بینی‌هایی علمی می‌کند که قابل محک شدن در آزمایشگاه‌های فیزیک تجربی باشند. طی این امر قوانین و الگوهای فیزیکی گسترش زیادی یافته اند٬ تا حدی که گاهی نتایج پیش بینی های برخی نظریه‌ها مانند نظریه ابر ریسمانعملاً قابل تجربه و محک شدن با دستاوردهای فناوری امروزه نیست.

در کتب درسی علم به منزله شالوده‌ای محکم نمود میابد، امّا هنگامی که در مبانی بنیادی آن عمیق می شویم در می یابیم که اساس علم آنگونه که کتب درسی روایت می‌کنند به دور از مجادلات و مسائل حل نشده نیست. در بطن ریاضیات و فیزیک مسائلی حل نشده و باز وجود دارند که نه تنها به عنوان یک مسأله قابل مطالعه هستند، بلکه گاه باز بودن این مسائل در پاره‌ای موارد کیان و کلیّت فیزیک و ریاضیات را دچار تزلزل می‌کند.

در فیزیک نظری نیز مسائلی از این دست زیاد وجود دارد که با گذر زمان شکل جدّی تری به خود گرفته اند. عمده این مسائل در مبانی میکایک کوانتومیو نظریه میدانهای کوانتومی و مبانی نسبیّت خاص و عام گاه فیزیک نظری را تا فراسوی یک بحران پیش برده اند. در عناوین زیر پاره‌ای از این مسائل بیان می‌شوند.

1-    مسأله موضعیّت در نظریه کوانتوم و نظریه میدانهای کوانتومی

2-    مسأله بی نهایتها و فرآیند باز بهنجار پذیری در نظریه میدانها و ریسمانها

3-    مسأله تئوری های بدیل در نسبیّت و نظریه کوانتوم

4-    تلقّی دیوید بوهم از نطریه کوانتوم و چالش جدّی او با نسبیّت خاص

5-    چالش جدی فیزیک نظری با پاره‌ای از مفاهیم کلاسیک فلسفی

6-    مسأله ذرات واسطه و مجازی در نظریه میدانهای کوانتومی

7-    فاصله گرفتن فیزیک از مشاهدات